Solina

Budowa zapory nad Zalewem Solińskim trwała dziewięć lat; oddano ją do eksploatacji w lipcu 1968 r. Jest to najwyższa betonowa zapora wodna, a także największa budowla hydrotechniczna w Polsce. Ma prawie 82 m wysokości i 664 m długości. Była jedną z najpoważniejszych inwestycji XX w. w Polsce. Dzięki budowie tamy powstał ogromny, sztuczny zbiornik wodny – Jezioro Solińskie, mający powierzchnię 22 km2. Powstał on na terenie kilkunastu wysiedlonych wcześniej wsi. Łączna długość linii brzegowej wynosi 160 km, średnia głębokość to 25 m, a największa ponad 60 m. Jezioro charakteryzuje się dużymi wahaniami poziomu wody, różnice osiągają nawet 10–15 m.

Chętni mogą odbyć rejs statkiem, podczas którego opowiadana jest historia Jeziora Solińskiego, lub wypożyczyć rower wodny, łódź wiosłową, kajak.